یکی از بدترین مسائلی که در طول دولت روحانی به وقوع پیوست، نوسانات مکرر در قیمت دلار بود. این نوسانات معمولاً به دلایل مختلفی از جمله تصمیمات دولتی برای کنترل بازار یا اهدافی دیگری به وجود می‌آمد. اغلب این اقدامات دولتی، به دلیل عدم آگاهی دقیق از فرآیندها و تأثیرات آن‌ها در بازار، اثرات منفی را به همراه داشتند.
از نگاه یک فردی که در مقام تصمیم‌گیری و دولتی قرار دارد و تجربه‌ای از عملکرد بازار ندارد، ممکن است بنابر عدم شناخت کافی از اقتصاد و مکانیسم‌های بازار، به اشتباه برخی تصمیمات را اتخاذ کند که در واقعیت تأثیرات منفی را در بازار ایجاد می‌کنند. به طور مثال، تصور کند که با افزایش قیمت دلار به 20 هزار تومان و سپس کاهش آن به 13 هزار تومان، میتواند باعث تعادل در بازار شود یا ادعا کند که قیمت را کاهش داده است.
اما واقعیت این است که وقتی بازار به التهاب می‌افتد و نوسانات بیش از اندازه رخ می‌دهد، بسیاری از اقلام و خدمات گرانتر از حد معمول می‌شوند. افراد به دلیل ترس از افزایش قیمت‌ها، از معاملات و سرمایه‌گذاری‌های خود منصرف می‌شوند. به علت تجربه‌های پیشین کشور، افزایش قیمت‌ها اغلب به قیمت اولیه باز نمیگردد و بازار در دوران رکود نیز به تعادل نمی‌رسد. این وضعیت ناشی از مداخله‌های دولت در بازار ارز و بورس، به‌طور کلی بازار را در دوران دولت قبلی تحت تأثیر قرار داد.
به طور خلاصه، نوسانات مکرر و افزایش نامعقول قیمت‌ها در دوران دولت روحانی یکی از مشکلات مهمی بود که باعث ترس و ناامیدی در بازار شد. این اقدامات بدون دقت و شناخت کافی از مکانیسم‌های بازار، منجر به ایجاد عدم اطمینان در بازار ارز و دیگر بازارها شد.
افزایش قیمت مسکن به دلیل ناپایداری اقتصادی
تولید و حفظ نظم یک عنصر اساسی در حیات انسان و جامعه است. زمانی که مردم به مدت طولانی اقدامات خاصی را انجام می‌دهند، این اقدامات به شکل عادت درآمده و به یک قاعده ثابت تبدیل می‌شوند. انسان‌ها با این عادت‌ها آشنا می‌شوند و در انجام امور روزمره با آرامش و اطمینان عمل می‌کنند و نگرانی به ذهن‌شان نمی‌آید.
به عنوان مثال، در مسیر روزانه خود از خانه به محل کار، از خیابان‌های خاصی عبور می‌کنید و زمان مورد نیازتان را می‌دانید. این وضعیت باعث می‌شود که نگران گم‌شدن نشوید. همچنین، در این مسیر، فرزندان یا همسرتان را به مدرسه یا محل کار می‌برید و از مغازه‌هایی که در مسیر هستند، خریدهای روزمره خود را انجام می‌دهید. پیوستگی و ثبات مسیر باعث می‌شود که آرامش داشته باشید و به زندگی روزمره خود ترتیب دهید.
اما در یک روز، احتمالاً به دلیل تغییر مقررات مسیر روزانه‌تان را تغییر می‌دهید. این تغییر ساده باعث اختلال در سامان معمول شما می‌شود. تا زمانی که به مسیر جدید عادت نیافته و سامان آن را نداده‌اید، دچار ابهام و سردرگمی خواهید شد.
همین عوامل در بازار مسکن چه از دید سازنده چه مالک یک ملک کلنگی و چه یک خریدار میتواند مشکلات زیادی ایجاد کند و سردرگمی برای همه است نه تنها خریدار و یا فروشنده بصورتی که همین نوسانات در دولت قبلی باعث شده تمامی پروژه های ساحل در منطقه 22 به مدت 5 سال متوقف شوند .
بعد از مدتی، شاید دوباره مجبور به تغییر مسیر خود شوید و این وضعیت تکرار شود. اگر این امور در سطح کلان‌تری رخ دهند، به‌عنوان مثال در اقتصاد، آموزش، یا سیاست‌گذاری، با موقعیت دشوار‌تری مواجه می‌شویم. افراد و نهادها نمی‌توانند با تغییرات مداوم و پیش‌بینی‌ناپذیر اقتصادی به تصمیمات مطلوب برسند. آرامش کمتر می‌شود و اضطراب بیشتر می‌شود.
دولت نیز از این وضعیت مستثنا نیست. تغییرات مداوم در سیاست‌ها و مقررات، می‌توانند به اختلال در تصمیم‌گیری‌های دولتی منجر شوند و وضعیت اضطرابی را ایجاد کنند. به‌عنوان مثال، تغییرات مداوم در برنامه‌های پنج‌ساله یا بودجه‌های سالانه می‌توانند باعث بی‌ثباتی در تصمیم‌گیری‌های دولتی شوند و منجر به اختلال در تولید عرف نظمی و سیستم‌های اقتصادی و اجتماعی شوند. تغییرات نامناسب در قوانین می‌توانند باعث ابهام و ناکارآمدی در عرف حقوقی شوند.
از آنجایی که تغییرات مداوم می‌توانند به نقض نظم عمومی و تولید اضطراب در جامعه منجر شوند، حفظ نظم و ثبات در تصمیم‌گیری‌ها و مقررات از اهمیت بسزایی برخوردار است. تصمیم‌گیری‌ها و تغییرات باید با دقت و شفافیت انجام شوند تا از اختلال در نظم و ایجاد اضطراب در جامعه جلوگیری شود. این امر به حفظ آرامش و پایداری در زندگی روزمره افراد و جامعه کمک خواهد
